Compacten in Corona-tijd

Ik heb vanaf week één een pakket met opdrachten gemaakt zoals je deze in een plusklas mag verwachten. Denksleutels, hogere orde denkvragen, doe opdrachten, creatieve denkopdrachten, mindset. Alles zit erin.

Tot mijn grote verbazing worden de pakketten steeds minder gedownload in plaats van meer!

Hoe kan dit toch?

Ik hoor om me heen dat meer- en hoogbegaafde kinderen in het reguliere onderwijs in deze situatie gewoon mee moeten doen met het ‘normale’ lesaanbod. En dat is voor hoogbegaafde kinderen VEEL, voornamelijk heel veel herhaling. En daar wordt de hoogbegaafde (of meerbegaafde) leerling niet gelukkig van. Deze leerlingen hebben die herhaling niet nodig. Ze leren er niets van. Vergelijk het met strafregels schrijven. Dodelijk saai!

En hoe ga je daar dan mee om als kind? En wat doe je vervolgens als ouder?

De doorzetter
Er zijn kinderen die al niet meer beter weten, hun tanden erin vastbijten en dan maar gauw het werk afmaken. Doorzetten, doorzetten, doorzetten.

De vermijder
Er zijn ook kinderen de al zo op zien tegen dat saaie makkelijke werk dat ze alles uit de kast halen om maar niet te hoeven beginnen aan het werk.
“Nog even me aankleden, nog even wat drinken, mag ik eerst gamen?? Oh, juf op de Zoom, yes!”.

Het boze kind
En er zijn kinderen, en deze vallen denk ik het meest op, die gefrustreerd raken. Boos worden. Schijnbaar om niets. Hun werk weggooien, ruzie zoeken. Niets meer kunnen hebben.

De creatieve dromer
Kinderen die voor de lol foute antwoorden gaan geven of maar een beetje voor zich uit gaan staren tot de ‘schooltijd’ om is.

Waarschijnlijk laat jouw kind gedrag zien wat bij één van deze beschrijvingen past. Nog waarschijnlijker is een combinatie.

Tja, dat je dan geen tijd meer overhoudt voor een leuke verrijkingsopdracht. Dat begrijp ik wel!

Waar gaat het mis?

Het werk van veel hoogbegaafde leerlingen wordt niet (meer) gecompact. Compacten is een voorwaarde om ruimte te maken voor opdrachten waar een hoogbegaafde leerling van opbloeit! Schrap al de herhalingen uit de werkboeken, geef de leerling lucht en ruimte om met opdrachten aan de slag te gaan waar het echt betrokken bij kan zijn. Waar het dus van leert!

Ik heb begrip voor de werkdruk van de leerkrachten op dit moment. Deze blog is dan ook géén wijzende vinger naar hen. Ze werken zich uit de naad.

Terug naar de ouders: heb jij één van bovenbeschreven kinderen thuis? Loop je er tegenaan wat je kind allemaal moet doen? En hoe makkelijk het is?

Probeer in gesprek te gaan met de leerkracht. Vraag of de leerkracht aan kan geven wat jouw kind wel en niet moet doen. Leg uit dat jouw kind méér ander werk nodig heeft. Hopelijk staat de leerkracht hiervoor open en komt er lucht in het lesaanbod.

Geeft de leerkracht aan dat dit op het moment onmogelijk is? Of komt er na belofte geen vervolg? Vraag dan of je zelf mag compacten. Hopelijk gaat de leerkracht hiermee akkoord. Je wilt de verhoudingen met school graag goed houden. Maar…

Gaat de leerkracht niet akkoord? Dan is mijn advies om toch zelf het werk van je zoon of dochter te compacten. Ik heb wat werkschriften mogen inzien de afgelopen tijd en ik ben geschrokken van de hoeveelheid herhaling die erin voorkomt. Compacten bij hoogbegaafde kinderen mag echt fors. Minstens (!) de helft van de opgaven kan je wegstrepen.

Je zult zien dat als je dit doorvoert, je kind weer vrolijker wordt, minder woedeaanvallen heeft. Sneller klaar is met het werk en ruimte heeft voor verrijkingswerk.

Durf je het niet aan? Neem gerust contact met me op, dan kijk ik met je mee! Ook is het mogelijk dat ik met school in gesprek ga om je te ondersteunen.

Het gaat tenslotte om het welzijn van je kind. En dat is, zeker in deze Corona-tijd, belangrijker dan ooit!